Sanctuary — een ode aan Marokko

Sarah Edwards

Edwards studeerde Beeldende Kunst aan UC Berkeley en vervolgde haar opleiding met een focus op conceptueel ontwerp aan de Massachusetts College of Art. Ze kreeg een prestigieuze painting fellowship aan Yale University, waar ze haar expressieve stijl verder ontwikkelde. Haar werk is inmiddels internationaal te zien – onder meer via Saatchi Art – en maakt deel uit van privécollecties in de VS, Europa en Noord-Afrika.


Sarah Edwards creëert met verf een wereld die balanceert tussen droom en realiteit, tussen stilte en protest. Haar beeldtaal is krachtig, direct en gelaagd – gevoed door haar nomadische leven, maatschappelijke betrokkenheid en diepe liefde voor de natuur. Sinds enkele jaren woont ze met haar gezin in Marokko, waar ze Sanctuary Slimane mede oprichtte: een kunstenaarsresidentie en cultureel uitwisselingsproject aan de rand van Marrakesh. Deze plek voedt haar werk met lokale materialen, tradities en ecologische thema’s. In een tijd waarin ecologie en identiteit onder druk staan, biedt haar werk ruimte voor reflectie, verwondering en verbinding.

Adil en Naji

In dezelfde oase leiden Adil en Naji de keramiekstudio. Zij vormen, glazuren en stoken elke pot en schaal met vaste hand en diep vakmanschap. Traditie en vernieuwing gaan hier gelijk op. Voor deze tentoonstelling creëerden zij keramische dragers die Sarah vervolgens beschilderde. Zo reiken klei en verf over grenzen heen, terwijl de stukken toch stevig in de Marokkaanse aarde geworteld blijven.

Sanctuary toont hoe schilderkunst en keramiek elkaar versterken. De kleurkracht van Sarah’s doeken vloeit door in de subtiele huid van Adil en Naji’s keramiek. Wat begint bij klei en pigment groeit uit tot een universeel verhaal over aandacht, verbinding en de magie van samen maken. Kom kijken en ervaar hoe Marokko, met al zijn geur, ritme en licht, in elke lijn en glazuurlaag doorschemert.

---

Notitie van de kunstenaar:

Inzichten en context over mijn werk voor deze tentoonstelling

• Hoe macht en esthetiek elkaar kruisen
• De dynamiek van roofdier- en prooirelaties
• Camouflage versus decoratie
• Objecten en de objectivering van levende wezens
• De boerderij als metafoor in relatie tot grotere politieke dynamieken

Het Heiligdom – The Sanctuary

Ik leef en werk midden in de rauwheid van de natuur, samengebracht op een kleine boerderij in een hete, droge omgeving buiten Marrakesh. Terwijl de hardheid van de omgeving drukt op haar bewoners, haalt de strijd om te overleven kleuren, vormen en patronen naar boven die bijna sprookjesachtig aanvoelen. Ik zie leven en dood voortdurend om me heen bewegen en veranderen, tegelijk ruw en mooi.

Een heiligdom-The Sanctuary- creëren is een actieve, voortdurende inspanning. Het welzijn van alle bewoners – dieren, planten en mensen – bewaken vraagt om intentie en discipline. We maken fouten, grijpen in de natuur in wanneer we dat niet zouden moeten doen en stellen onbewust de kwetsbaren bloot. We worstelen om een evenwichtig ecosysteem te vinden en te behouden.

Wat heb ik geleerd door vanuit deze beschermde plek naar de wereld te kijken? Welk verhaal vertelt dit heiligdom over ons allemaal? Het vertelt me dat macht en esthetiek elkaar kruisen en samen evolueren. Dat de rollen van roofdier en prooi op hun kop kunnen worden gezet. Dat de sterken soms de zwakken dragen, en dat de machtelozen, zodra ze veiligheid vinden, kunnen opbloeien. Dit Heiligdom heeft me laten zien wat mogelijk is door gebed.

---

Sanctuary — an ode to Morocco

This exhibition brings together the intuitive, layered paintings of Sarah Edwards with the handcrafted ceramics of Adil El Khaoua and Naji Zinoun  from Sanctuary Slimane. The result is a tribute to Morocco – a country where making is not just an action, but a way of life.

Sarah Edwards studied conceptual design at the Massachusetts College of Art and continued her education at UC Berkeley where she majored in fine art. She received a prestigious painting fellowship at Yale University, where she developed her expressive and direct style. Her work is now exhibited internationally – including on Saatchi Art – and is part of public and private collections in the US, Europe, and North Africa

With paint, Edwards creates a world that balances between reality and dream, between quiet observation and social awareness. Her visual language is bold, layered, and rooted in a nomadic life, deep ecological interest, and engagement with the world around her. She now lives with her family in Morocco, where she co-founded Sanctuary Slimane: an artist residency and cultural exchange project just outside Marrakesh. Local materials, landscapes, and traditions continue to shape her work.

Within the same oasis, Adil and Naji lead the ceramics studio. They form, glaze, and fire each vessel with steady hands and deep technical knowledge. Tradition and innovation go hand in hand here. For this exhibition, they created ceramic forms that were then painted by Edwards. Clay and paint meet in a shared process, crossing boundaries while remaining deeply rooted in Moroccan soil.

Sanctuary shows how painting and ceramics can enhance one another. The vivid colors of Edwards’ canvases flow into the delicate surfaces of Adil and Naji’s ceramics. What begins with clay and pigment grows into a universal story of care, collaboration, and the strength of making things together. Step into this world and discover how Morocco – with all its scent, rhythm, and light – is present in every line and glaze.

Note of the artist:

Insights and context on my work for this show

• How Power And Aesthetic intersect 
• The dynamics of predator and prey relationships 
• Camouflage vs decoration 
• Objects and the objectification of living things
• The farm as a metaphor in relation to larger political dynamics 

The Sanctuary

I live and work up against the rawness of nature which has been condensed into a small farm in a hot dry place outside of Marrakech. As the harshness of the environment presses down on its occupants, the competition to thrive draws out colors, shapes, and patterns that feel like a fairytale. I see life and death, always moving and changing around me, at once rough and beautiful. 

Creating a sanctuary is an active, ongoing endeavor. Maintaining the wellbeing of all who live in this space, animals, plants, and people requires intention and discipline. We make mistakes, we intervene in nature when we shouldn’t and unwittingly expose the vulnerable. We struggle to find and maintain a balanced ecosystem.

What have I learned from looking out at the world from this protected place? What is the story that this sanctuary tells about all of us? It tells me that power and aesthetic intersect and evolve together. That the roles of predator and prey can be turned upside down. That sometimes the strong hold up the weak, and when the powerless find safety they can rise. This Sanctuary has shown me what is possible for the world, that although it’s never going to be perfect, it can be better. A fairytale can exist as a prayer.